Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2014

ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΣΕΝΑΡΙΟΥ: Η ΟΠΤΙΚΗ ΤΩΝ ΤΕΛΕΙΟΦΟΙΤΩΝ ΤΗΣ Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ 17ης ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ- ΟΜΑΔΑ Β΄

ΟΜΑΔΑ Β' ΜΕΛΗ ΟΜΑΔΑΣ E.X. Σ.M. Γ.Π. Ε.Τ 1) Ο Μανόλης Αναγνωστάκης ήταν Έλληνας ποιητής της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς γεννηθείς το 1925 στη Θεσσαλονίκη, έζησε δηλαδή κατά την περίοδο του Εμφυλίου πολέμου. Το ποίημα «στο παιδί μου» εντάσσεται στην ποιητική συλλογή «Ο Στόχος» εκδοθείσα το 1970 και πραγματεύεται την τάση των εξουσιαστών να εξωραϊσουν την κατάσταση της δικτατορίας χρησιμοποιώντας αλληγορικά στοιχεία ήδη απ’τον πρώτο στίχο. Αναλυτικότερα, παρομοιάζεται το πλήθος με το παιδί, το οποίο δέχεται αδιάκοπα ψεύτικα μηνύματα έχοντας ως αποτέλεσμα την διαστρέβλωση της άποψής του για τον κόσμο αναφορικά με την ηθική, το σωστό και το λάθος. Ωστόσο, στον τελευταίο στίχο, ο ποιητής αγανακτεί και αποφασίζει να πει την αληθεια στα παιδιά, πράξη που οδηγεί τα τελευταία στον σχηματισμό νέας άποψης. Το εναρκτήριο έναυσμα του συγγραφέα για να απομυθοποιήσει τελικώς τον πλασματικό κόσμο στον οποίο ζουν, αποτελεί η δυσανασχέτηση του παιδιού εξ αρχής,στην αποδοχή της ψεύτικης αλήθειας. 2) Οι περισσότεροι ποιητές συχνά επηρεάζονται απο τις κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες της εκάστοτε εποχής στην οποία ζουν, έτσι και στην ποίηση του Μ. Αναγνωστάκη, εντοπίζονται στοιχεία από την Μεταπολεμική Ελλάδα, από την Ελλάδα εκείνη της Χούντας, της δικτατορίας και του φασισμού. Πιο συγκεκριμένα, στο ποίημα «στο παιδί μου», ο τελευταίος, μα μεγίστης σημασίας για την κατανόηση του βαθύτερου νοήματος του ποιήματος, στίχος,(Α, φτάνει πια! Πρέπει να λέμε την αλήθεια στα παιδιά.) υποδηλώνει την αγανάκτηση του ποιητή στο παρόν φασιστικό καθεστώς και την απόφασή του να σταματήσει να προβάλλει ωραιοποιημένες τις καταστάσεις που επιβάλλονται απ’την εξουσία. Το ύφος του λογοτέχνη, είναι ειρωνικό και υπαινικτικό, εφ’όσον η έκδοση του συγκεκριμένου ποιήματος πραγματοποιήθηκε εν μέσω της δικατορίας (1970). Επομένως, ήταν ανέφικτο να εκφράσει ελεύθερα την άποψή του, καθ’ότι θα έπρεπε να υποστεί τις καταστροφικές συνέπειες.

Δεν υπάρχουν σχόλια: